14. D' Holz-Nann
Vor vielä, vielä Johrä isch es im Wäldli z'Winkästeig und z'Pfi, bi Muolä, nüt subär gsi. I der Nöche bi Risershus hät d'Holz-Nann g'huset; die isch meh im Wald als däheime gsi. Sie hat aber gar viel Ufuog tribä. D'Kind hät si mängsmol verhext, daß sie nümme us em Wald usächo sind, bis es dunkel Nacht gsi ist. Mängä Ma hat öppä ne mol au nümme witer chönne laufä; er hät selber nüt gewüßt worum. D'Nochburä händ g'jomeret, ihre Chüh verwersät; churz, all' Lüt händ sie g'fürcht. Do hät ämol z'Risershus änä im Wirtshus d'Musik blosä, und d'Holz-Nann ist drob ganz us em Hüsli cho. Do ist ere dä verruckt Ifall cho, sie well si amene Fadä hänkä. Sie häts probiert, und richtig isch es glungä. Mä hat sie dänn amene Obig im Wald obä vergrabä. Bald hat mär g'hört, d'Holz-Nann tüeg im Wald geistä.
Do ist emol en Häggeschwiler Zimmerma vo Muolä äwäg
dur der Wald hei. Mutwillig rüft er: "Holz-Nann, chumm! Chumm,
hol mi!" Won er bald däheime gsi isch, gseht er, daß ihm
sini schwarze Richtschnurrollä im Sack inne ufgangä ist. Er
goht der Schnur no zruck, und im Wald inne gseht er, daß sie ihm
det usä gfallen ist, wo er der Holz-Nann gerüft hat. Mit mäne
Stäckä grabt er uf und gseht, daß do d'Holz-Nann vergrabä
ist. Er wird ganz bleich, fallt um und ist ä Lich.
Im gliche Wald sind au Steiwörfer gsi. Wemä dur de Wald ganga
ist, so hänt s'Stei uf d'Lüt geworfä; aber niemet ist truffa
wordä.
G. Kägi
Der Volksmund sagt, daß die Hexen sich sogar an einem " Spinnmuggefade"
aufhängen können.
Quelle: Sagen des Kantons St. Gallen,
Jakob Kuoni, St. Gallen 1903, Nr. 14, S. 10f
Für SAGEN.at korrekturgelesen von Irene Bosshard, März 2005.